مربا به از خوشمزه ترین مرباهایی است که می شناسید. طبع مربا به باعث شده این مربا مفید و محبوب برای اغلب گروه های مزاجی باشد. مربا به از میوه تازه به تهیه می شود. توصیه می شود مربا به را در قابلمه مسی تهیه کنید تا خوش رنگ و پرخاصیت باشد.

یکی از نکات مهم در طبخ مربا به این است که نباید حرارت را کم و زیاد کنید چرا که باعث کدر شدن رنگ مربا می شود.

طبع مربا به سرد است یا گرم؟

طبع مربا به گرم و تر است. همه متخصصان و کارشناسان طب سنتی بر این موضوع اتفاق نظر دارند و طبع مربا به در همه مقالات و منابع طب سنتی گرم و تر ذکر شده است. این مربا انتخابی خوب برای افراد سرد مزاج است و بنظر می رسد در درمان غلبه سودا نیز موثر باشد.

خواص مربا به در طب سنتی ایرانی و اسلامی

به این دلیل که در فرایند تهیه مربا به، میوه به پخته می شود، مشکل نفاخ بودن آن برطرف می شود.
مربا به در تقویت معده موثر است.
مربا به به درمان رفلاکس معده کمک می کند.
مربا به تقویت کننده رحم است.
کالری بالایی دارد و در درمان سوء هاضمه و لاغری موثر است.
قند بالایی دارد و به افرادی که مشکل افت قند خون دارند کمک می کند.

خواص سایر فراورده های به

به کبابی: به کباب شده در آتش به دلیل داشتم مقادیر مناسب پکتین به درمان اسهال مزمن کمک زیادی می کند.
رب به: رب به طبع سرد و خشک دارد و موجب درمان اسهال، استفراغ و درمان درد معده و دلپیچه می شود. رب به قابض است و میزان تانن بالایی در ترکیب آن وجود دارد. افرادی که معده، روده و کبد ضعیف و حساس دارند بهتر است از رب به شیرین استفاده کنند چون نسبت به رب به ترش معتدل تر است.
شکوفه درخت به: دمنوش شکوفه به برای تسکین سردرد مفید است و باعث تقویت مغز و حافظه می شود. همچنین تقویت کننده قلب است و تپش قلب را کاهش می دهد.
پرز روی میوه به: پرز میوه به خاصیت جالب دارد که موجب بند آوردن خونریزی ها می شود. پاشیدن پودر پرزهای روی میوه به بر زخم ها و جراحاتی که خونریزی دارند، موجب بند آمدن خونریزی می شود.
دانه به یا به دانه: دانه به در درمان سرفه تاثیری شگفت انگیز دارد. لعاب به دانه که در اثر خیساندن آن در آب گرم به دست می آید، علاوه بر درمان سرفه و گلو درد، خشکی گلو و خشکی صدا و تب و زخم روده را نیز درمان می کند. به دانه را به هیچ عنوان نباید بجوشانید و قرار دادن آن برای بیست دقیقه تا نیم ساعت در آب گرم کفایت می کند.

نکته: برای استفاده از دانه های به فقط از آن به صورت مکیدن یا قورت دادن استفاده کنید و از جویدن آن بشدت پرهیز کنید. با قورت دادن و مکیدن دانه به فقط لعاب روی آن جدا شده و دانه بدون هیچ تغییری وارد بدن شما میشود. اما خرد یا له کردن دانه به باعث ایجاد اسید سیانیوریک میشود که ماده ای بسیار سمی و خطرناک است .