طب سنتی بر این باور است که اقلیم یا منطقه جغرافیایی که در آن زندگی می‌کنیم، تاثیر مستقیمی بر مزاج و سلامت افراد دارد. هر اقلیم دارای خصوصیات منحصر به فردی از نظر گرمی، سردی، خشکی و رطوبت است که بر بدن ما اثر می‌گذارد.
حکما در گذشته، جهان را به هفت اقلیم تقسیم می‌کردند و معتقد بودند که هر اقلیم دارای مزاج مشخصی است. ایران و برخی کشورهای آسیایی در اقلیمی قرار دارند که مزاجی معتدل دارد. این بدان معناست که این مناطق فصول مشخص و آب و هوایی معتدل دارند که برای اکثر مزاج‌ها مناسب است.
با این حال، مناطق مختلف ایران نیز دارای اقلیم‌های متنوعی هستند. به عنوان مثال، مناطق کوهستانی معمولا سرد و خشک هستند و سکونت در آن‌ها برای افراد با مزاج سرد و خشک مناسب نیست. از طرف دیگر، مناطق شمالی و جنوبی کشور در فصول گرم سال، مزاج گرم و تری دارند که برای افراد با مزاج گرم و تر مشکل‌ساز است.
بنابراین، انتخاب محل سکونت باید با توجه به مزاج فردی صورت گیرد. افرادی که مزاج سرد و خشک دارند، بهتر است در مناطق گرم‌تر و مرطوب‌تر زندگی کنند. برعکس، افرادی که مزاج گرم و تر دارند، مناطق سردتر و خشک‌تر برای آن‌ها مناسب‌تر است.
بهترین اقلیم در ایران، نوار میانی کشور است که فصول معتدل و آب و هوای متعادل‌تری دارد. این منطقه برای اکثر مزاج‌ها مناسب بوده و امکان تطابق بیشتری را فراهم می‌کند.
با شناخت مزاج خود و اقلیم‌های مختلف، می‌توان محل سکونتی را انتخاب کرد که با مزاج فردی سازگار باشد و به این ترتیب از بروز بسیاری از مشکلات سلامتی پیشگیری کرد.