چای سبز از پرطرفدار ترین نوشیدنی ها در ایران است. چای سبز باعث کاهش متابولیسم بدن می شود. و به خاطر خواص فراوانی که دارد مورد توجه قرار می گیرد.
چای سبز از برگهای گیاه کاملیا سیننسیس به دست می آید و برخلاف چای سیاه در فرایند خشک شدن، فرایند پژمردگی و اکسیده شدن را نمی گذراند.
چای سبز در ابتدا در چین مورد استفاده قرار می گرفته و به مرور در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفته و به دلیل خواص رفاوانی که به ویژه در مراقبت از پوست، لاغری و سلامت قلب دارد بسیار محبوب و پر استفاده است.
در این مقاله طبع و خواص چای سبز در طب سنتی ایرانی اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین به عوارض، مضرات و مصلحات آن اشاراتی شده است.
طبع چای سبز در طب سنتی
خیلی ها دنبال طبع خوراکی های گوناگون هستند و شاید به طبع نوشیدنی های روزمره مثل چای و چای سبز و قهوه توجه نکنند. اما مطلع بودن از طبع و مزاج هر خوراک، به شما این امکان را می دهد که نسبت به مزاج و ویژگی های فیزیکی شخصی خود، بهترین بهره را از خوراکی های موجود ببرید.
طبع چای سبز در طب سنتی ایرانی اسلامی، سرد و خشک است. مصرف این چای به افراد دارای مزاج سرد و خشک توصیه نمی شود چرا که غلبه سودا در بدن ایشان را افزایش می دهد.
خواص طبی چای سبز
چای سبز با داشتن خوص ضد سرطانی و ضد پیری و جلوگیری از بیماری های قلبی به شهرت رسیده است. اما خواص فراوان دیگری دارد که از جمله آن می توانیم به این موارد اشاره کنیم.
- پیشگیری از انواع سرطان از جمله پوست، لوزالمعده، ریه و ...
- موثر در درمان سرفه و آسم
- موثر در درمان اسهال و استفراغ
- افزایش توان باروری
- کاهش علائم یائسگی
- کمک به کاهش وزن
- کاهش کلسترول
- تقویت حافظه، ضد آلزایمر
- جلوگیری از عفونت های ویروسی و باکتریایی
- شاداب سازی پوست
- تقویت دندانها
- ضد اضطراب.
روش استفاده از چای سبز
چای سبز را به همان روشی که چای سیاه دم می کنید، تهیه کنید. به این صورت که مقداری از آن را در آب جوش ریخته و بعد از گذشت 20 دقیقه میل کنید.
همچنین میتوانید بعد از دم کشیدن، چای سبز را در یخچال نگه داشته و به صورت سرد، و به اصطلاح آیس تی مصرف کنید.
مقدار مصرف متعارف چای سبز در روز، بین 2 تا3 لیوان است. که این مقدار بستگی زیادی به مزاج افراد و شرایطی که در آن قرار دارند، دارد.
مصرف بیشتر از ان ممکن است باعث اختلال آب و الکترولیت در بدن شود.
چای سبز با چه داروهایی تداخل دارد و ایجاد عوارض می کند؟
افرادی که داروهایی از دسته وارفارین مصرف می کنند، نباید از چای سبز استفاده کنند زیرا چای سبز دارای ویتامین K بوده و می‌تواند اثرات این دارو را خنثی کند.
همچنین مصرف چای سبز به افرادی که از آسپیرین ها استفاده می کنند توصیه نمی شود زیرا مانع از لخته شدن خون می‌شود و احتمال افزایش خونریزی را بالا می‌برد.
کلوزاپین داروی دیگری است که مصرف همزمان آن با چای سبز می تواند اثر آن دارو را کاهش دهد.
چای سبز با داروی لیتیم نیز تداخل دارد. چای سبز در بیماران دوقطبی می‌تواند سبب کاهش سطح خونی لیتیم در بدن آنها شود و اثر دارو را کاهش دهد .
همچنین مصرف چای سبز همزمان با داروهای ضد افسردگی توصیه نمی شود.
موارد منع مصرف و مضرات چای سبز
مصرف چای سبز برای چه کسانی ممنوع است؟ همه گیاهان و ترکیبات دارویی و سنتی، علی رغم خواص فراوانی که دارند، اگر به صورت صحیح و در اندازه های مجاز مصرف نشوند، می توانند عوارضی ایجاد کنند.
در مورد چای سبز باید بگوییم که با توجه به اینکه طبع چای سبز سرد و خشک است، مصرف آن در افراد سرد مزاج خاصیت ویژه ای ندارد و باعث تشدید سردی مزاج این افراد می شود.
مصرف آن برای افراد دیابتی مضر است
نوع کافئین موجود در چای سبز باعث می شود که در صورت مصرف آن در شب، دچار اختلالاتی تحریک پذیری، بی خوابی، تپش قلب و سرگیجه شوید
مصرف بی رویه آن با متابولیسم آهن تداخل دارد و موجب کم خونی و فقر آهن می‌شود
در افرادی که مشکلات فشار خون دارند مصرف نشود
افرادی که مشکلات کلیه و زخم معده دارند مصرف نکنند
افراد مبتلا به کم‌کاری تیروئید بهتر است آن را مصرف نکنند.
مصلح چای سبز چیست؟
نبات و عسل می توانند مصلح خوبی برای بهبود طبع و خواص چای سبز باشند. همچنین دم کردن چای سبز همراه با مقدار کمی دارچین، طبع و خواص آن را بهبود می بخشد.
طبع و خواص چای سبز در طب سنتی ایرانی اسلامی یا فواید چای سبز در طب سنتی ایرانی اسلامی و خاصیت چای سبز در طب سنتی را در متن بالا مطالعه کنید. طبع چای سبز در طب سنتی ایرانی اسلامی را می توان در متن بالا بخوانید.
