دال عدس یا عدس سرخ یکی از انواع حبوبات است که در واقع برای تهیه آن، نوعی عدس را پوست کنده و دو لپه آن را از هم جدا می کنند. دال عدس در نهایت از نظر شباهت ظاهری شبیه به لپه می شود. با این تفاوت که دانه های آن ریزتر و نازکتر است. رنگ دال عدس معمولا نارنجی رنگ است. دال عدس دارای زمان پخت کمتر نسبت بهعدس معمولی است. لعاب آن بیشتر است و چون پوست کنده شده و تلخی پوست عدس را همراه خود ندارد، حتی بدون ادویه و تکنیک آشپزی خاصی، طعم دلنشینی دارد. دال عدس در هند بسیار محبوب و معروف و پر استفاده است.

از دال عدس در تهیه سوپ ها و آشهای متنوعی استفاده می شود. اما فارغ از مصارف خوراکی، دال عدس ویژگی ها و خواص درمانی خاصی دارد که توجه کارشناسان طب سنتی را به خود جلب کرده و از آن در مصارف درمانی و طبی بهره می گیرند.

برای پی بردن به خواص هر ماده، ابتدا باید بدانیم که طبع آن چیست؟ آیا تا به حال به این فکر کرده ای که دال عدس چه طبعی دارد؟ خواص دال عدس چیست؟ چه عوارض و مضراتی در اثر مصرف دال عدس بروز می کند و مصلح دال عدس چیست؟ ما در این مطلب به همه سوالات شما پیرامون دال عدس پاسخ می دهیم.

چنانچه سوالی دارید که در این متن پاسخ داده نشده، می توانید در بخش نظرات سوال خود را بپرسید تا کارشناسان مجرب طب سنتی در تیم طب شناس به شما پاسخ دهند.

طبع دال عدس چیست؟

در منابع طب سنتی آمده است که دال عدس دارای طبع گرم و خشک است. طبیعی است که مصرف خوراکی های با طبع گرم و خشک برای افراد گرم مزاج باید همراه با احتیاط و رعایت اندازه باشد. چرا که منجر به بروز عوارش در بدن آنها می شود. اما افراد سردمزاج با آرامش خاطر بیشتری می توانند از این دست مواد بهره بگیرند.

از خواص دال عدس چه می دانید؟

• دال عدس مقوی قلب است و از ابتلا به بیماریهای قلبی جلوگیری می کند.

• پروتیین بالایی دارد.

• میزان کلسیم، آهن، فسفر و منیزیم بالایی در ترکیبات آن مشاهده شده.
• خون ساز است، کم خونی و فقر آهن را درمان می کند.
• مانع لخته شدن خون می شود.
• باعث افزایش شیر زنان شیرده می شود.
• مقوی بینایی و پیشگیری کننده از بیماریهای چشمی و ضعف بینایی است.
• مقوی دستگاه گوارش و ضد یبوست است.
• التهابات روده و بیماریهای گوارشی را درمان می کند.
• مغذی و پر انرژی و سیر کننده است. مصرف ان در ماه رمضان در وعده افطار یا سحر، باعث بالا رفتن قوای بدن و جبران کمبودهای بدن است.
• مصرف آن برای ورزشکاران به ویژه کوهنوردان بسیار مفید است.
• در پیشگیری از ابتلا به دیابت موثر است.
• مصرف آن برای افراد دیابتی مفید است و نیاز آنها به انسولین را کاهش می دهد.
• میزان پروتیین موجود در دال عدس با پروتیین گوشت گاو برابری می کند.
• در درمان دردهای مفصلی، آرتروز و دردهای کمر و گردن موثر است.
• مقوی استخوانهاست و از ابتلا به پوکی استخوان پیشگیری می کند.
• دال عدس موجب تقویت پوست و جلوگیری از چروک و افتادگی می شود.
• ریختن پودر دال عدس، بلافاصله بعد از سوختگی روی محل سوختگی، از بروز تاول روی محل سوختگی جلوگیری می کند. همچنین حرارت را کاهش داده و باعش درمان سریعتر سوختگی می شود.
• عملکرد معده و روده را تقویت می کند و از ابتلا به بیماریهای گوارشی جلوگیری می کند.
• موجب کاهش وزن و لاغری می شود.
• باعث تقویت هوش و حافظه می شود. مصرف آن به ویژه برای کودکان و نوجوانان توانایی های ذهنی و رشد عقلی را سرعت و کیفیت می بخشد.
• خواص ضد سرطانی دارد.
• زخم ها و آفت دهان را درمان می کند.
• برای گلو درد و از بین بردن زخم و خراش گلو مفید است.
• سم زدای بدن است.
• رشد موها را تقویت کرده و ریزش مو را کاهش می دهد.
• برای ورزشکاران سرعت عضله سازی را بالا می برد.
• باعث روشن شدن پوست می شود و لک های قهوه ای و سیاه و جای جوش وآکنه را برطرف می کند.
• ضد التهاب است.

عوارض و مضرات مصرف دال عدس

مصرف دال عدس برای مبتلایان به نقرس ممنوع است چرا که موجب تشدید علایم بیماری می شود.

مبتلایان به اسید اوریک بالا بهتر است دال عدس مصرف نکنند.

دال عدس نفاخ است.

دال عدس دیر هضم است و معده را سنگین می کند.

خون را غلیظ می کند و سرعت گردش خون را کمی کاهش می دهد.

کاهنده میل جنسی است.

در برخی افراد منجر به بروز حساسیت می شود.

مصلح دال عدس چیست؟

پختن دال عدس با روغن کنجد خواص آن را تقویت می کند.

روغن بادام و روغن حیوانی گاوی نیز مصلح خوبی برای دال عدس هستند.

سرکه مصلح دیگری برای دال عدس است.

از دیگر مصلحات دال عدس می توان به زعفران، مرزه، پونه، و گلپر نام برد.