سکنجبین یا سرکه انگبین که به تفکیک سرکه انگبین نیز گفته می شود، ترکیب سرکه با یک ماده شیرین کننده مانند شکر، عسل یا شیره است. این نوشیدنی ابداع ایرانی ها است و خاصه در شیراز شهرت بیشتری دارد. از این نوشیدنی به عنوان شربتی گوارا و فرح بخش در مهمانی ها و مجالس شادی و پذیرایی استفاده می شده. نسبت ترکیب سرکه و شهد بسته به ذائقه و سلیقه افراد متفاوت است. با کم و زیاد کردن مقادیر سرکه و شیرینی در سکنجبین، طبع و خواص آن تغییر می کند.

سکنجبین علاوه بر اینکه بسیار خوشمزه و گوارا است، خواص درمانی و طبی فراوانی نیز دارد که موجب جلب توجه محققان و کارشناسان طب سنتی به آن شده. در ادامه توضیحاتی درمورد طبع سکنجبین، خواص آن و تاثیر آن بر مزاج های مختلف، مضرات و مصلحات آن آورده ایم.

طبع سکنجبین سرد است یا گرم؟

طبع سکنجبین یا سرکه انگبین سرده یا گرم ؟ طبع سکنجبین در طب سنتی ایرانی اسلامی چیست ؟ طبع شربت سکنجبین چیه ؟ طبیعت سکنجبین در طب سنتی ؟

از آنجایی که سکنجبین از ترکیب یک نوع سرکه و یک شیرین کننده مانند عسل، شکر یا شیره و … تهیه می شود، معمولا طبع سکنجبین طبعی متعادل است. چرا که سرکه ها دارای طبع سرد و عسل و شیره و … دارای طبع گرم هستند. هرچه میزان سرکه و ترشی سکنجبین بیشتر باشد، طبع آن رو به سردی و هرچه شیرینی سکنجبین بیشتر باشد میزان گرمی آن بیشتر است. میزان ترشی و شیرینی سکنجبین بسته به ذائقه و طبع و نوع استفاده ای که از آن می شود قابل تغییر است.

بهتر است گرم مزاجان سکنجبین را با درصد سرکه بیشتر و سرد مزاجان با درصد عسل یا شکر بیشتر مصرف کنند.

از خواص سکنجبین یا سرکه انگبین چه می دانید؟

• خون صالح تولید می کند.
• رقیق کننده خون است.
• التهابات و حرارت کبد را کاهش می دهد.
• عطش را برطرف می کند و ضد تشنگی است.
• انرژی زا است.
• مصرف آن با کاهو باعث افزایش اشتها می شود.
• برای شادابی پوست، تقویت مو و کاهش جوش و کهیر مفید است.
• متعادل کننده طبع بدن است.
• اگر همراه با ترکیباتی مانند اسطخودوس، سنبل الطیب یا گل گاوزبان مصرف شود باعث آرامش خواب می شود.
• خواص ضد ویروسی دارد.
• نشاط آور است.
• می توان آن را همراه با سیزیهایی مانند نعناع و پونه استفاده کرد.
• عرق نعناع نیز به افزایش خواص آن کمک می کند.
• سم زدای بدن است.
• معده، کبد و روده را تقویت می کند.
• از گرمازدگی جلوگیری می کند.
• بازکننده عروق است.
• ادرار آور است.
• فعالیت کلیه را تقویت می کند.
• می توان آن را در ترکیب با آب زرشک، عرق کاسنی و… مصرف کرد.

طرز تهیه سکنجبین یا سرکه انگبین در خانه

آموزش درست کردن سکنجبین: در ترکیب سکنجبین نیاز به یک نوع سرکه و یک نوع شیرین کننده دارید. بهترین سرکه ها برای تهیه سکنجبین، سرکه سیب و سرکه انگور هستند. برای قسمت شیرین کننده آن نیز می توانید از عسل، شکر سرخ یا سفید یا شیره انگور استفاده کنید. استفاده از شیره خرما یا توت نیز بلامانع است اما بهتر است که از عسل استفاده کنید.

ابتدا مده شیرین کننده را در آب ولرم یا گرم ریخته و خوب هم بزنید تا کاملا حل شود و به سرکه را اضافه کنید. متعادل ترین حالت سکنجبین در صورتی است که میزان سرکه و شهد برابر باشد اما شما می توانید بسته به ذائقه یا مزاج خود شیرینی یا ترشی آن را تغییر دهید.

در روش های سنتی به جای آب، از آب جوشانده ی نعنا استفاده می شود که علاوه بر عطر و طعم خوبی که به ترکیب می دهد، خواص سکنجبین را تقویت می کند.

سکنجبین را می توانید همراه با کاهو و دیگر سبزیجات مصرف کنید یا در آب رقیق کرده و همراه با بذر زیره، ریحان، تخم شربتی و…، یک شربت گوارا و پرخاصیت بسازید.

چه کسانی نباید سکنجبین مصرف کنند؟

افراد دارای ضعف اعصاب، و افرادی که داروهای اعصاب و روان و میگرن و… مصرف می کنند نباید سکنجبین استفاده کنند. در این خصوص حتما باید با پزشک مشورت شود.

مصرف آن در زنان باردار توصیه نمی شود.

حالت تهوع و استفراغ را تشدید می کند.

در زنان مبتلا به بیماریهای رحمی و زنانه، باید در مصرف سکنجبین احتیاط کنند و حتما به پزشک خود اطلاع بدهند.

افراد مبتلا به تکرر ادرار و افرادی که دچار بی اختیاری در ادرار هستند. (سالمندان و بیماران) و یا کودکان دچار شب ادراری نباید سکنجبین مصرف کنند.

افراد مبتلا به زخم معده و دیگر زخم های گوارشی نباید از این ترکیب استفاده کنند. یا میزان سرکه را در ترکیب سکنجبین به حداقل رسانده و همراه با عرق شیرین بیان میل کنند.

آیا سکنجبین مصلح دارد؟

سکنجبین معمولا همراه با کاهو مصرف می شود.

از دیگر موادی که همراه با سکنجبین مصرف می شوند می توان به سیب زمینی ترشی، شلغم، توت، گوشت مرغ محلی، انگور و انجیر و… اشاره کرد.

بطور کلی مصلح سکنجبین در خود آن است.

افراد با توجه به مزاجی که دارند، باید میزان گرمی یا سردی طبع سکنجبین را تنظیم کنند تا بهترین بهره را از خواص آن ببرند.